W ostatnich dniach do Senatu trafiła petycja dotycząca zmiany art. 30 § 4 kodeksu pracy. Celem proponowanych zmian miałoby być wprowadzenie obowiązku uzasadnienia wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony wynoszący co najmniej 6 miesięcy. Na bazie dotychczasowych przepisów uzasadnić trzeba jedynie wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony oraz oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Zdaniem wnioskodawców dotychczasowe przepisy powodują niedopuszczalne różnicowanie traktowania pracowników zatrudnionych na czas określony i nieokreślony, albowiem uzasadnienie wypowiedzenia umowy (lub jego brak) ma wpływ na możliwość odwołania się od wypowiedzenia do sądu pracy. Osoba zatrudniona na umowie terminowej może zakwestionować wyłącznie braki formalne wypowiedzenia (jak brak formy pisemnej, czy brak pouczenia), jednak nie może domagać się uznania bezpodstawności wypowiedzenia.
Zdaniem specjalistów oraz organizacji zrzeszającej pracodawców proponowane zmiany sprzeciwiają się elastyczności terminowego zatrudnienia, w efekcie czego doprowadzą one do zwiększenia liczby zatrudnionych na umowy o pracę na czas krótszy niż 6 miesięcy. Ostatecznie niekorzystne skutki takiego mechanizmu dotkną pracowników poprzez zmniejszenie stabilizacji ich zatrudnienia. Pracodawcy argumentują ponadto, że wprowadzenie wymogu uzasadnienia wypowiedzenia umów terminowych, podważy ustawowy cel rozróżnienia rodzajów umowy o pracy. Wskazują, że wprowadzone w 2016 r. uzależnienie długości okresu wypowiedzenia umowy terminowej od długości zatrudnienia już zmniejszyło różnice występujące pomiędzy tymi dwoma rodzajami umów, a wprowadzenie proponowanych zmian niemalże całkowicie je zniweluje.
Jeżeli potrzebujesz wsparcia związanego z zatrudnianiem pracowników, nasi prawnicy służą pomocą. Mamy bogate doświadczenie w zakresie doradztwa i prowadzenia procesów z zakresu prawa pracy. (APF)